WSZYSTKIE STWORZENIA DUŻE I MAŁE

O UROKACH PROSTEGO ŻYCIA

Tytuł: Jeśli tylko potrafiłby mówić

Tytuł oryginału: If Only They Could Talk

Autor: James Herriot

Tłumacz: Irena Doleżal-Nowick, Zbigniew A. Królicki

Wydawca: Wydawnictwo Literackie

Data wydania: 2015

Liczba stron: 284

ISBN: 978-83-08-05493-2

Dziś kilka słów o klasyku gatunku, czyli książce „Jeśli tylko potrafiłby mówić” pióra Jamesa Herriota, książce która swą prostotą i bezpretensjonalnością urzekła mnie od pierwszego akapitu. Pozycja to niezbyt długa, nic więc dziwnego, że przeczytałam ją jednym tchem, z uśmiechem niczym banan przyklejonym do twarzy.

„Jeśli tylko potrafiłby mówić” to zbiór opowiadań opisujących rok z życia młodego weterynarza na angielskiej prowincji  pod koniec lat 30. ubiegłego wieku.

Pierwszoosobowa narracja, poprowadzona bardzo prostym językiem sprawia, że nieskomplikowane historyjki nabierają dodatkowego realizmu. Podczas lektury czułam się jakby odwiedził mnie dawno niewidziany kuzyn  i zabawiał opowieściami  o życiu na wsi. Opowieściami nieco wyidealizowanymi – mamy w końcu  do czynienia z tekstem humorystycznym – ale bardzo zajmującymi. Dowcipy nie są może specjalnie wyszukane, trudno dopatrzeć się  w nich wyrafinowania czy subtelnej artystycznej kreacji, ale co z tego jeśli bawią i pozwalają na chwilę zapomnieć o codzienności.  Historia o brawurowej ucieczce świń, czy wyjątkowo wrednej kobyle są jakby żywcem wyjęte z lekkiej, niezobowiązującej pogawędki podczas niedzielnego obiadu.

Lektura opowiadań Herriota to podróż do świata, którego nie ma, do świata przypominającego  nieco serial familijny: wszystkie przygody kończą się dobrze, nawet źli bohaterowie nie są tak naprawdę źli – raczej zabawni, ludzie wokół są życzliwi, a przyroda piękna.

Mogłabym przyczepić się do tego czy owego, ale tego nie zrobię, bo „Jeśli tylko potrafiłby mówić” to już klasyk, którego po prostu trzeba znać. Na szczęście, w przeciwieństwie do wielu lektur obowiązkowych, ta ani przez chwilę nie nudzi!