sobota, 28 marca 2015

W CIENIU

KILKA RAZY CIARKI MNIE PRZESZŁY


A.S.A. Harrison "W cieniu" - okładka
Tytuł: W cieniu
Tytuł oryginału: The Silent Wife
Autor: A.S.A Harrison
Tłumaczenie: Dorota Malina
Wydawca: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
Data wydania: 2015-01-12
Stron: 350
ISBN: 978-83-240-2657-9

Powieść A.S.A Harrison „W cieniu” to jedna z lepszych książek na jakie natknęłam się ostatnimi czasy.  Powiem bombastycznie, że to jedna z tych pozycji, dzięki którym można odzyskać wiarę w istnienie wydawców, którym nie jest wszystko jedno co wypuszczają na rynek i autorów, dla których ważna jest nie tylko wysokość nakładu.
Niech cię, czytelniku, nie zmyli lekko kiczowata okładka, sugerująca coś z pogranicza „Zmierzchu” i „50 twarzy Greya”. Nie daj się zwieść wydrukowanemu wielkimi literami słowu „thriller”. „W cieniu”  to przede wszystkim wysmakowana powieść obyczajowa, co najwyżej z elementami thrillera. Nieśpiesznie tocząca się akcja jest podporządkowana nadrzędnemu celowi – dogłębnej, subtelnej analizie rozpadu wieloletniego związku.
Główna para bohaterów, czyli ona – Jodi i on – Todd są ze sobą od dwudziestu lat. Choć większość znajomych, nawet tych bliskich, uważa ich za małżeństwo, w rzeczywistości nigdy nie sformalizowali związku pozostając jedynie "małżeństwem zwyczajowym". Poznajemy ich tuż przed przełomem. On, zapracowany właściciel firmy budowlanej, ma kolejny z wielu romansów, na które partnerka latami przymykała oko. Ona sama przed sobą ukrywa jałowość swej egzystencji, zapełniając dni mnóstwem błahych zajęć: zakupami, spotkaniami z koleżankami, wizytami w SPA. Na pracę poświęca zaledwie kilka godzin przed południem, nie angażując się przy tym nadmiernie.
On, zmęczony rutyną codzienności, szuka ucieczki w drobnych przyjemnościach. Ona zadowolona z istniejącego status quo za wszelką cenę stara się nie dopuścić do zmian. Gdy nagle całe dotychczasowe życie staje na głowie, oboje nie potrafią stawić czoła sytuacji. On w nieskończoność odwleka podjęcie ostatecznej decyzji, ona udaje, że o niczym nie wiem.
Pozornie, w powieści niewiele się dzieje, jednakże gdzieś „podskórnie”, aż kipi od emocji. Obserwujemy subtelne zmiany w zachowaniu i sposobie myślenia bohaterów, kolejne gesty i drobne posunięcia mówią nam o ich psychice więcej, niż zrobiłby wielostronicowy zapis rozmyślań postaci. (Na szczęście tego ostatniego autorka nam oszczędziła). Widzimy jak powoli lecz nieubłaganie miłość i przywiązanie zastępuje nienawiść, jak niezachwiana pewność własnych racji zmienia się w kompletne zagubienie, jak trudno pogodzić się z konsekwencjami własnych wyborów i decyzji, jak trudno przed nawet samym sobą przyznać się do błędu, jak podświadomie winą obarczana jest druga strona
Opowieść poprowadzona jest w narracji trzecioosobowej, lecz co i rusz zmienia się punkt widzenia: historię obserwujemy na przemian to z pozycji Jodi, to z pozycji Todda. Autorka stara się zachować przy tym obiektywność, nie faworyzuje żadnego z bohaterów. Choć ani przez chwilę nie ma wątpliwości, że postępowanie Todda jest naganne, to i Jodi nie jest bez winy. Muszę się przyznać, że kilkakrotnie postawy bohaterów zdenerwowały mnie tak, że miałam ochotę cisnąć książką z okrzykiem „jak można być takim matołem!”, by dopiero po chwili przypomnieć sobie, że przecież wszystko o czym czytam jest jedynie czystą fikcją literacką.
I tak oto doszliśmy do największej zalety „W cieniu” – realizmu. Zwykle, czytając beletrystykę, muszę w większym bądź w mniejszym stopniu odłożyć na bok niewiarę. W tym przypadku było inaczej – bezwarunkowo wierzyłam w każde słowo. Właśnie ten naturalizm sprawia, że powieść jest naprawdę przerażająca. Trudno mnie przestraszyć czymś, w co nie potrafię uwierzyć. Dlatego niezbyt poruszają mnie horror i przekombinowane książki sensacyjne z geniuszem zła w roli czarnego charakteru. Ale „W cieniu” to zupełnie co innego. To wszystko naprawdę mogło się zdarzyć. To mogłoby się dziać nawet gdzieś blisko, tuż za ścianą. Aż mnie kilka razy ciarki przeszły gdy sobie uświadomiłam do czego potrafi zwykłego człowieka doprowadzić rozpacz i desperacja.
Czas spędzony na lekturze minął mi niepostrzeżenie. Sama nie wiem kiedy dotarłam do zakończenia, które wcale nie jest takie oczywiste, jakby się mogło wydawać na podstawie krążących w Internecie opinii. Nieprawdą jest jakoby blurb (Pfuj! Co za  obrzydliwe, ale jakże poręczne, słowo) zdradzał wszystko. Nie zdradza lecz raczej „podpuszcza”. Myślisz, czytelniku, że wszystko wiesz? Że wiesz jak skończy się ta historia? Uważaj, bo możesz się zdziwić!
Gorąco polecam!

28 komentarzy:

  1. Rzeczywiście, okładka lekko mnie odstraszyła:) Zachęciłaś mnie do tej książki.

    OdpowiedzUsuń
  2. Bez dwóch zdań ta okładka jest skierowana do zupełnie innej grupy docelowej niż książka.

    OdpowiedzUsuń
  3. Mam ogromną ochotę na tę książkę! :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Brzmi nieźle i ciekawie - zostawiłaś nutkę niedopowiedzenia czym bardzo mnie zachęciłaś. Dopiszę do swojej listy "nowych zakupów".

    OdpowiedzUsuń
  5. Odpowiedzi
    1. Czekam w takim razie na Twoją opinię. Ciekawe, czy Twoje wrażenia będą podobne do moich?

      Usuń
  6. Ciekawi mnie to przechodzenie z miłości w nienawiść. Interesująca lektura.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, ten mechanizm psychologiczny zawsze mnie fascynował.

      Usuń
    2. A mnie to przeraża - czasem lepiej zamknąć oczy, nie czytać i udawać, że taki mechanizm nie istnieje. ;)

      Usuń
    3. To też jest jakiś sposób.

      Usuń
  7. Wymarzona książka dla mnie :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszę się, że mogłam coś fajnego podpowiedzieć!

      Usuń
  8. uwielbiam thrillery, więc z chęcią po nią sięgnę. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak jak pisałam, to nie jest typowy thriller, ale oczywiście nie chcę Cie zniechęcać.

      Usuń
  9. Recenzja bardzo mnie zachęciła do sięgnięcia po książkę i cieszę się, że jest to raczej obyczajówka.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zdecydowanie bardziej obyczajówka. Gdybym miała określić w liczbach - 85% obyczajówki, 15% thrillera.

      Usuń
  10. Mam ją na swojej liście ;p

    www.magicznerecenzje.blogspot.com

    OdpowiedzUsuń
  11. nie przepadam za taką tematyką, a jednak Twoja recenzja taka pozytywna - muszę pomyśleć nad zakupem. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli nie jesteś przekonana, to może warto rozważyć bibliotekę? Choć ostatnimi czasy w bibliotekach coraz mniej nowości :(

      Usuń
  12. Dużo słyszałam o tej książce i już od dłuższego czasu mam zamiar ją przeczytać. Nie jest to temat, który jakoś wyjątkowo mnie interesuje, ale tego typu problemy (nie wiem, czy można tak to nazwać, bo w końcu nie do końca wiem, o czym jest ta powieść) istnieją i wydaje mi się, że warto wyjść im przynajmniej częściowo na przeciw :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Książka dość specyficzna, pewnie nie wszystkim się spodoba (chociażby ze względu na dość powolne tempo), ale uważam, że warto dać jej szansę.

      Usuń
  13. Początkowo, jak zobaczyłam rzeczywiście kiczowatą okładkę, to spodziewałam się kryminału. Po przeczytaniu recenzji jestem mocno zachęcona, uwielbiam takie powieści psychologiczne. Koniecznie muszę przeczytać.

    OdpowiedzUsuń

Statystyki, katalog stron www, dobre i ciekawe strony internetowe