W ŚWIECIE ZWIERZĄT

DO POCZYTANIA PRZY KOMINKU

Tytuł: Moje ptaki, zwierzaki i krewni

Tytuł oryginału: Birds, Beasts and Relatives

Autor: Gerald Durrell

Tłumacz:  Anna Przedpełska-Trzeciakowska

Wydawca: Prószyński i S-ka

Data wydania: 1993-01-01

Liczba stron: 322

ISBN: 83-85661-63-8

„Moje ptaki, zwierzaki i krewni” to kontynuacja innej, znakomitej książki Durrella „Moja rodzina i inne zwierzęta”. Dziwnie się czasem układają czytelnicze losy: pierwszą część przeczytałam ponad ćwierć wieku temu, druga trafiła do moich rąk dopiero teraz. Z przyjemnością stwierdzam, że książka dobrze zniosła próbę czasu. Nadal zachwyca humorem, świeżością i autentyzmem. W długie, ciemne i mroźnie zimowe wieczory przenosi nas w pełen słońca, ciepła i radości świat Morza Śródziemnego.

„Moje zwierzaki i krewni” to historia bardzo młodego Anglika Geralda Durella (czyli samego autora), mieszkającego wraz z rodziną na greckiej wyspie Korfu. Naszego bohatera wyróżnia ogromne fascynacja przyrodą. Interesują go głównie zwierzęta: od niepozornych skorupiaków i owadów, po ogromne drapieżniki (udaje mu się nawet na chwilę zaprzyjaźnić z niedźwiedziem). Chłopiec jest bacznym obserwatorem, a swoimi odkryciami dzieli się z czytelnikiem w niezwykle interesujący sposób. Nawet ja – osoba zwykle omijająca wszelkie opisy przyrody – czytałam kolejne opowieści z niesłabnącym zainteresowaniem. „Opowieści”, gdyż książka nie ma wyraźnej linii fabularnej, jest raczej zbiorem urokliwych obrazków z życia słonecznej, spokojnej, greckiej wsi.

Bohater książki „Moje ptaki, zwierzaki i krewni” od początku wzbudził moją sympatię lecz chyba na jeszcze większą sympatię, a wręcz podziw, zasłużyła jego matka – za to, że zaakceptowała szaleństwa syna. Nie każda kobieta zniosłaby spokojnie w swoim domu trzy psy, niezliczone akwaria, terraria, sowę i sekcję zwłok żółwia morskiego na werandzie (no, tego akurat nawet tolerancyjna pani Durrell nie wytrzymała). Gorąco polecam czytelnikom w każdym wieku!

Moja ocena: 8/10